Als je meestal jeuk en niesbuien krijgt van andere katten, maak je dan geen zorgen - ik ben prrrfect voor mensen met allergieën! Ik ben wat ze noemen een hypoallergeen ras, wat betekent dat mijn huid en speeksel zeer lage niveaus van het eiwit Fel d 1 afscheiden, een allergeen dat nare reacties bij mensen kan veroorzaken. Hoewel geen van ons kittens 100% hypoallergeen is, ben ik zo goed als het kan, dus je kunt me alle knuffels en knuffels geven die jij (en ik) willen!

Wij Russische blauwen hebben iets mysterieus over ons, wat passend is, want mensen weten niet precies hoe we zijn ontstaan. De meeste mensen geloven dat mijn vroegste voorouders inheemse katten waren van de Archangel eilanden (aka Arkhangelsk) in Noord-Rusland. Dit is een zeer koude streek en onze donzige dubbele vachten zouden ons beschermd hebben in de vrieskou. Wij zijn een prachtig, elegant en vorstelijk ras, dus het is geen verrassing dat de mensen geloven dat wij afstammen van katten die door de Russische tsaren werden gehouden. De mensen denken dat we Rusland voor het eerst verlieten rond 1860, toen Russische zeelieden ons meenamen naar Engeland en Noord-Europa. We maakten furore toen we voor het eerst werden tentoongesteld op een kattenshow in het Crystal Palace in Londen in 1875. Toen nog de Aartsengel Kat genoemd, werden we tentoongesteld naast de andere blauwe kattenrassen: Korat, Chartreux, en Brits Korthaar (aka Brits Blauw). Wij mogen dan dezelfde kleur hebben als die katten, maar wij zijn altijd een klasse apart geweest. De mensen realiseerden zich dit in 1912 toen zij ons erkenden als ons eigen aparte ras. Engelse en Scandinavische fokkers werkten aan het creëren van de bloedlijn voor de hedendaagse Blauwe Rus, maar de Tweede Wereldoorlog onderbrak het fokprogramma en we waren bijna uitgestorven! De weinigen van ons die overbleven werden gekruist met blauw-punt Siamezen en Britse Kortharen. Mijn voorouders kwamen voor het eerst naar Amerika in de vroege jaren 1900, maar we zijn niet echt opgebloeid tot na de Tweede Wereldoorlog, toen de Amerikanen een fokprogramma begonnen. Zij gebruikten de Europese bloedlijnen om onze rasstandaard verder te ontwikkelen, vooral onze grote oren, pluchen blauwe vacht, en opvallende groene ogen. We werden officieel erkend door de Cat Fanciers' Association in 1949, en onze populariteit steeg in Amerika in de jaren 1960. Vandaag de dag zijn we een van de meest populaire (en mooiste) kattenrassen van de CFA!